"Silence can be the foundation of creativity; whilst the same silence uttered by the audience may splinter the spirit of a creative" - Self :)

Sunday, June 28, 2020

மனமது நலமாக...

சும்மா இருந்து இருந்தே டயர்ட் ஆகி, மீண்டும் சும்மா இருந்து, இன்னும் டயர்ட் ஆகி என பழகப்பழக பாலும் புளிக்கும் என்கிற மாதிரி கடந்து கொண்டிருக்கின்றன நாட்கள். 'ஹை ஜாலி.. ஸ்கூல் இல்ல...' என்று ஓடி வந்த பிரீ-ஸ்கூல் பிள்ளை கூட 'என்னடா வாழ்க்கை இது? போரடிக்கிறது' என்று கவிழ்ந்து படுத்துக்கொண்டு தத்துவம் பேச ஆரம்பித்திருக்கிறது.

நாள் முழுவதும் வீட்டிலே தானே இருக்கவேண்டும், இருந்து கொள்ளலாம், மிஞ்சினால் ஒரு மாதம் என்று  தொடங்கியது - வாரத்துக்கு ஒருநாள் வொர்க் ப்ரம் ஹோம் கொடுக்க மூக்கால் அழும் நிறுவனங்கள் மொத்தமாக சலுகை கொடுத்த மகிழ்ச்சியில் இருந்தவர்கள் தொடர்ந்து இதே சூழலில் பணி செய்து கொண்டிருப்பதை பாரமாக உணர்கிறோம். மனிதன் ஒரு சமூக விலங்கு என்று நிரூபிக்கும் வகையில் நண்பர்களைப் பழைய மாதிரி பார்த்து, பேசி, அளவளாவ மனம் ஏங்குகிறது.

இந்த மாதிரி சந்தர்ப்பம் இனி எப்போது கிடைக்குமோ, பிள்ளைகளுக்கு நல்லதாக செய்து கொடுக்க வேண்டும்  என்று ஆரம்பத்தில் வடையும் , பஜ்ஜியும், பிரியாணியும், கட்லெட்டும் செய்து செய்து எண்ணெய் சட்டியின் அடியை தேய்த்து எடுத்த பெண்கள் இப்போது முற்றிலுமாக ஓய்ந்து விட்டோம். மூன்றுவேளை எளிமையான உணவை சமைத்து பரிமாறுவதே அலுப்பாக இருக்க, நான்கு சுவர்களுக்குள் அடைந்து தளர்ந்து தெரிகிற பிள்ளைகளை சமாளித்து எங்கேஜ் செய்வது இன்னொரு சிரமமான சவாலாக!

சாதாரணமாக வந்து செல்கிற சளி, தொண்டை கமறல், உடல்வலி கூட பயம் கொடுக்க, 'வீட்டிற்கு வாங்க, சாப்பிடுங்க, நண்பர்களுடன் உணவை, தின்பண்டங்களைப் பகிர்ந்து கொள்ளுங்க' என்று இத்தனை நாட்கள் பழகி இருந்த விருந்தோம்பல்களை, பிள்ளைகளுக்குக் சொல்லிக்கொடுத்த பண்புகளை ஒதுக்கி வைக்க வேண்டியுள்ள நாட்கள். இனி என்ன மாதிரி ஒரு உலகத்தில் இருக்கப் போகிறோம், பிள்ளைகளின் எதிர்கால உலகம் எப்படி இருக்கும் என்கிற அளவில்லா நினைப்புகள் வளர்ந்து கொண்டே செல்வதாக...

நமக்கு தான் இப்படி என்றால் மீம்ஸ் கிரியேட்டர்கள் கூட ஓய்ந்து போய் விட்டார்கள் போல. கணவன் மனைவி லடாய்கள், WFH பரிதாபங்கள்  என வந்து கொண்டிருந்த பார்வேர்டுகள், கலாய்ப்புகள் வெகுவாக குறைந்து விட்டன. சரி, யாருக்காவது எடுத்து பேசலாம் என்றால் ஒன்று நாம் கொட்டுவதில் அந்தப்பக்கம் நிறைகிறது, அல்லது அங்கிருந்து இங்கே... பொதுவாகவே மனிதர்களிடையே கவலை, பயம், பதட்டம் என்ற காரணிகள் இந்நேரத்தில் exponential ஆக அதிகரித்து வருவதால்அவற்றைக் குறித்த நிறைய ஆய்வுகளைத் தொடங்கியிருக்கிறார்கள்.

முன்னெப்போதும் மனித இனம் சந்தித்து இராத சூழ்நிலையில் ஒருவருக்கு இருக்கிற பயத்தை பகிர்ந்துகொள்ள, பகிர்ந்துகொள்ள அது ஒரு சமூக பயமாகவே மாறிவிடுகிறது. ஒவ்வொரு நொடிக்கும் ஒவ்வொரு அச்சம் நம்மை ஆக்கிரமிக்க காத்திருக்கும் சூழலில், சுற்றியிருக்கும் எல்லோருடைய மனமும் அதே அதிர்வெண்ணில் உள்ளபோது என்னதான் அமைதியாக இருக்க நாம் பிரயத்தனம் செய்தாலும், இயல்பாகவே நம் யோசனை திறனும் சமநிலையும் குலைந்து நாமும் அதே மனநிலையையே பின்பற்றுவோம் என்கிறார்கள்.

கிருமி மட்டுமல்ல. ஒருவகையில் பயமும் பதட்டமும் கூட தொற்றுநோய்களே.

இதைத் தவிர நோய் தோற்றுக்கு உள்ளானவர்கள் குறித்து அதிகரித்து வருகிற வெறுப்பு. டெல்லி, அமெரிக்கா என சுற்றி சென்னை வைரஸ் என வந்தடைந்து இப்போது தெருவுக்குத் தெரு, எதிர் வீடு, பக்கத்து வீடு என நெருங்கி வர வர, மனித துவேஷம் அதிகரித்துக்கொண்டே செல்வதைக் காண வருத்தமாக உள்ளது. வெறுப்பும் துவேஷமும் கூட ஒட்டுவாரொட்டிகள் தான்.

யாருக்கு வேண்டுமானாலும் வரலாம் என்கிறபோது கவனமாய் இருப்பதுதான் தேவையே தவிர வெறுப்பு கொள்வதற்கு என்ன அவசியம் என புரியவில்லை. நண்பரின் மனைவி மருத்துவர். அக்கம்பக்கத்தில் அவரிடம் நடந்து கொள்கிற விதங்களை அவர் விவரித்தபோது இப்படி கூடவா மக்கள் மாறிவிடுவார்கள் என்று ஏமாற்றமாக இருந்தது. உயிர் பயம் வந்துவிட்டால் எத்தனை பழகி இருந்தாலும் யாரும் யாரையும் மிதித்துவிட்டு செல்லக்கூட தயங்க மாட்டார்கள் போல.

மற்ற எல்லா சிரமங்களை, கவலைகளையும் தாண்டி மனதை பேணிக்கொள்வது தான் நமக்கு இப்போதுள்ள மிகப்பெரிய சவால். அலைபேசி அழைப்புகளில் அச்சங்களைப் பகிர்வதைத் தவிர்த்துக் கொண்டு ஆறுதல்களை, தைரியங்களை, மன திடங்களை ஒருவருக்கொருவர் பகிர்ந்து கொள்வது நல்லது. 'இந்த நிலை உலகளாவியது. யாருமே இங்கு தனி இல்லை. எவரும் இதற்கு விதிவிலக்கல்ல. நாமும் இந்த அலையைக் கடக்க காத்திருக்கும் சிறுபுள்ளி' என்கிற நினைப்பே இந்த நாட்களைக் கடக்க நமக்குத் தேவையான மனவலிவைக் கொடுக்கும்.

கீழே இணைத்துள்ள வரிகளை ரத்தன் டாடா பகிர்ந்ததாக சிலநாட்களுக்கு முன்பு ஒரு பொய் செய்தி பரவியது. யார் சொன்னார்கள் என்கிற முக்கியத்துவங்களை விட்டுவிட்டு இந்த வார்த்தைகளை மட்டும் எடுத்துக் கொள்ளலாம். தொழில், வேலை, படிப்பு, எதிர்காலம் என எல்லாவற்றையும் ஒதுக்கி வைத்துவிட்டு 'வாழ்வது, ஆரோக்கியமாக வாழ்வது' மட்டுமே தற்போதைய லட்சியமாக, முக்கிய எண்ணமாக வைத்துக் கொள்ளலாம்

கீழுள்ள அம்சங்களில் Road trip தவிர வேறு எதற்கும் இப்போது தடையில்லை. நம் மனசு, மனசு மட்டுமே இவற்றை அனுமதித்து அமைதியுடன் இந்த நாட்களைக் கடக்க உதவ வேண்டும்!

No comments: